Choreoterapia stosowana jest w różnych celach, najczęściej w celu zmniejszenia stresu, dotlenienia organizmu i zwiększenia przepływu krwi. Powszechnie wykorzystywana jest w ośrodkach dla osób niepełnosprawnych, z autyzmem, upośledzeniem umysłowym, z chorobą Parkisona, z zaburzeniami odżywiania, ale także z takiej formy terapii korzystają kobiety w ciąży.
U osób np. z chorobą Parkinsona, taniec poprawia umiejętności motoryczne, równowagę i siłę w kończynach, w większości przypadków osoba biorąca udział w terapii tańcem doświadcza poprawy fizycznej oraz lepszego samopoczucia.
Taniec pomaga osobom z różnymi problemami fizycznymi i psychicznymi, ruch i rytm stają się drogą do uzyskania harmonii ciała i umysłu, ułatwiają poznawanie siebie i swoich emocji, a także porozumiewanie się z innymi ludźmi. Psychoterapeutyczne wykorzystywanie ekspresyjnego ruchu oraz tańca, sprawia, że człowiek angażuje się w proces prowadzący do osobistej integracji: fizycznej, emocjonalnej, poznawczej i społecznej.
Terapia tańcem rozwijała się poprzez rodzaj tańca współczesnego. Współczesne pionierki tańca jak Martha Graham, Doris Humphrey i Isadora Duncan oderwały się od tradycyjnego repertuaru baletowego i stworzyły ruch zachęcający do kreatywności, spontaniczności, indywidualności i osobistej ekspresji. Ruch filozofii psychoanalitycznej, opracowany przez myślicieli takich jak Sigmund Freud i Alfred Adler, zachęcał do rozpoczęcia korzystania z tańca w celach terapeutycznych.
Taneczni terapeuci, uważają, że bardzo często emocjonalne i fizjologiczne dolegliwości występują w ciele jako napięcie mięśni, a taniec jest sposobem na rozluźnienie tego napięcia, a także pozwala wyrażać swoje uczucia poprzez ruch. W choreoterapii każdy może poruszać się na swój sposób, dotyczy to nawet profesjonalnych terapeutów, którzy poprzez indywidualny sposób poruszania się poszukują nowych elementów choreograficznych.
Ruch jest językiem ciała i formą sztuki, dlatego istotne jest odkrywanie własnego sposobu poruszania się, a celem terapeuty tańca jest stworzenie bezpiecznego środowiska, które pozwoli podopiecznemu odkryć swój własny sposób poruszania się.
W tańcu ciało wykorzystywane jest jako instrument tworzący ruch, niezależnie od tego czy człowiek ma problemy natury emocjonalnej, duchowej, umysłowej czy anatomicznej, otoczony jest ciałem - instrumentem, którego należy używać, aby go zrozumieć. Dar posiadania doczesnego, wymiernego ciała czyni życie na ziemi fizycznym doświadczeniem, ale wiele osób skupia się na potrzebach emocjonalnych i intelektualnych, zapominając o potrzebach fizycznych. Terapia tańcem jest narzędziem do lepszego zrozumienia ciała jako całości bytu.
Taniec jest także formą sztuki, do tworzenia której wykorzystuje się inteligencję, duchowość, doświadczenie i spontaniczność, dlatego uważany jest za najbardziej kompletny rodzaj sztuki.
Spontaniczne ruchy pomagają ciału swobodnie mówić, odkrywać emocje i pozbywać się osobistych ograniczeń, rytm działa energetyzująco i zmniejsza niepokój, a kreatywność pozwala na wyrażenie tego co odkrywamy podczas nowych doświadczeń. Te taneczne narzędzia pozwalają uwolnić potrzeby ciała, a człowiek pozbywa się wewnętrznych blokad.
Oczywiście taka forma terapii może przerażać osoby, które nigdy nie tańczyły i nie uczęszczają na żadne kursy taneczne, jednak choreoterapia to aktywność pozwalająca na doświadczanie swojego ciała niezależnie od jego możliwości i w przeciwieństwie do profesjonalnych praktyk tanecznych, nie ma presji i nacisku na zwiększanie elastyczności i poprawy swoich umiejętności w tej dziedzinie. Każdy tańczy jak potrafi, nie trzeba nawet uczęszczać na terapię do specjalnych ośrodków, które się tym zajmują, równie dobrze można tańczyć w domu czy na łonie natury, traktując taniec jako formę sportu i sposób na odstresowanie się.
Wiedzieliście, że taniec może mieć działanie terapeutyczne? :)
Pierwszy raz słyszę o takiej ciekawej terapii...
OdpowiedzUsuńja też ale myślę, że jest skuteczna :)
UsuńI have a little idea before. But do not have this much knowledge.
OdpowiedzUsuńVery well written article.
https://fashionista2020.blogspot.com
Bardzo lubię tańczyć
OdpowiedzUsuńCara Rose, quello che la danza abbia effetto sulla terapia, lo avevo sentito tempo fa, e ci credo!!!
OdpowiedzUsuńCiao e buona domenica con un forte abbraccio e un sorriso:-)
Tomaso
Nie wiedziałam, że taniec może mieć działanie terapeutyczne, ale się nie dziwię, bo ewidentnie w tańcu uwalniają się endorfiny szczęścia :D bardzo lubię tańczyć.
OdpowiedzUsuńHeh,pierwszy raz o tym słyszę... Tyle że tancerz ze mnie marny,można powiedzieć że taniec ze mną przypomina przesuwanie szafy :-) :-) Miłej niedzieli życzę i zapraszam do siebie stasiekgorny.blogspot.com :-)
OdpowiedzUsuńNigdy nie słyszałam, ale taniec uwielbiam :)
OdpowiedzUsuńA mi się kiedyś taka teoria obiła o uszy. Sam fakt, że taniec to pewna aktywność fizyczna mówi o tym iż podczas tańca wydzielają się endorfiny. :)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam -> mój blog
Słyszałam o tej terapii, ale jakoś nie jest ona dla mnie... Zdecydowanie wolę wysiłek fizyczny na siłowni. Pomaga mi na wszystko :)
OdpowiedzUsuńRzadko tańczę, ale bardzo lubię słuchać muzyki :)
OdpowiedzUsuńMetoda ciekawa zwłaszcza dla tych, którzy lubią tańczyć.
OdpowiedzUsuńtaniec to nie moja bajka ;p
OdpowiedzUsuńTaniec to dobry sposób na odstresowanie :)
OdpowiedzUsuńKiedyś tańczyłam dużo teraz trochę mniej ale muzykę bardzo lubię:))Pozdrawiam serdecznie:))
OdpowiedzUsuńwooow so nice!!
OdpowiedzUsuńxoxo
https://lecaferouge.blogspot.com.br/
Nie słyszałam o tego typu terapii, ale jestem sobie w stanie wyobrazić, ze to działa :) W tańcu można zapomnieć o wszystkim :)
OdpowiedzUsuńBo każdy do dobrej muzyki lubi potuptać :D
OdpowiedzUsuń