Medycyna naturalna - Rodzaje i sposoby przygotowania leczniczych środków doustnych

Jeśli chodzi o naturalne leki z kuchennej apteki czy z łąk i lasów, to można wyróżnić wiele możliwości ich przyrządzenia i podania. W większości przypadków wystarczy tylko zjeść konkretny owoc, warzywo lub inny środek roślinny. Na przykład marchew, jabłka czy kapusta są zwyczajnymi składnikami wielu potraw, jednak można także podejść twórczo do zagadnienia i wzbogacić dietę poprzez włączenie niektórych rzadziej używanych składników do naszego codziennego jadłospisu. Spróbujmy dodawać kwiat ogórecznika do letnich napojów, liście mniszka lekarskiego do sałatek i kanapek, a nawet kwiat nagietka w celu ożywienia i upiększenia zwyczajnie wyglądającej sałaty. Nie bójmy się eksperymentować! :)
Dziś na blogu rodzaje naturalnych, leczniczych środków doustnych oraz sposoby ich przygotowania w domu. Zapraszam :).

Herbatki

Można je przyrządzać jako napary bądź wywary. Metodę zaparzania należy stosować do przygotowywania herbatek z delikatnych części roślin, takich jak kwiat, szypułka czy liść. Wywary natomiast sporządzamy z bardziej sztywnych części - korzeni, kory i nasion

Napary 

Przyrządzamy tak jak się parzy zwyczajną, indyjską lub chińską herbatę. Przyjmujemy standardową dawkę dla dorosłych z 28 g suszonych ziół i 600 ml wody albo łyżeczkę od herbaty na filiżankę. Można zmieniać te proporcje zależnie od smaku, a dzieciom dawać połowę lub ćwierć dawki. Zioła należy włożyć do ogrzanego imbryczka, zalać wrzątkiem i przykryć, aby zapobiec ulatnianiu się olejków eterycznych. Napar odstawić na 10 minut, po czym odcedzić.Wypić można od razu, albo przechowywać w lodówce, w zamkniętym naczyniu, przez dwa dni. Można również zaparzać zioła w torebkach ekspresowych, jeśli takie są dostępne w sklepach zielarskich lub w sklepach ze zdrową żywnością. 

Rośliny z dużą zawartością śluzu, jak na przykład liście żywokostu, należy moczyć w zimnej wodzie, ponieważ w przeciwnym wypadku ryzykujemy utratę leczniczych związków danego ziela. Roślinę umieszczamy w naczyniu i zalewamy zimną wodą na 10-12 godzin.

Napary na ogół najlepiej wypijać gorące, trzy razy dziennie filiżankę w przypadku dolegliwości chronicznych, zwiększając dozowanie do jednej filiżanki co godzinę (2 godziny) w ostrych przypadkach. Dzieci są zdolne do wypicia jednorazowo tylko małych ilości, tak więc należy im podawać małe porcje, lecz często i regularnie. Przy chorobach układu moczowego powinno się wypijać letnie napary, a nawet zimne. Jeśli niektóre herbatki mają dla chorego przykry smak, spróbujmy połączyć kilka ziół, tak by aromatyczne rośliny, jak mięta, lawenda czy melisa, zniwelowały nieprzyjemny smak, ewentualnie można dodać anyżku, lukrecji, niesłodzonych soków owocowych lub miodu dla osłodzenia naparu.

Wywary 

Twarde, zdrewniałe części roślin mają grube ściany komórkowe, aby do wody przeniknęły ich lecznicze substancje, komórki muszą zostać rozerwane pod wpływem długotrwałego działania ciepła. Roślinę należy połamać na małe kawałeczki (posiekać, pokruszyć lub zmiażdżyć). Stosować takie same proporcje ziół i wody jak przy naparach, a potem dodać trochę więcej wody, by uzupełnić jej ubytki podczas parowania. Ziele włożyć do rondelka (nie aluminiowego) i zalać zimną wodą. Zagotować, przykryć i trzymać na małym ogniu przez 10-15 minut. Odcedzić, dosmaczyć, albo osłodzić tak jak napary i pić gorący wywar trzy razy dziennie po filiżance w przypadku chorób chronicznych, a nawet co godzinę w ostrych schorzeniach.

Syropy 

Aby lekarstwo było smaczniejsze, zwłaszcza dla dzieci i bardziej wybrednych dorosłych, można je przyrządzić  w formie syropu. W tym celu należy zalać 1.25 kg cukru z melasy (lub innego zdrowego, nie rafinowanego) 600 ml wrzącej wody i stale mieszając trzymać na małym ogniu do chwili gdy cukier się rozpuści i roztwór zacznie się gotować. Jeśli mamy nalewki ziołowe, można wymieszać 1 część nalewki z 3 częściami syropu i tak przygotowany lek przechowywać bezterminowo. Jeśli przygotowujemy napar lub wywar, trzeba dodać 325 g cukru do 600 ml płynu i podgrzewać dopóki cukier się nie rozpuści. Ochłodzić i przechowywać w lodówce. Zazwyczaj podajemy dzieciom 1 łyżeczkę deserową 3-4 razy dziennie w chronicznych dolegliwościach i podwójną dawkę przy ostrych schorzeniach.

Miody lecznicze 

Miody są bardzo smacznym i chętnie przyjmowanym przez dzieci lekarstwem. Należy drobno posiekać lub utrzeć świeże bądź suszone zioła, po czym zalać je miodem naturalnym. Mieszaninę pozostawić na kilkanaście minut, potem wstrząsnąć i podawać po łyżeczce. W miodzie można także rozpuszczać naturalne olejki eteryczne - 1 kroplę na łyżeczkę miodu.

Nalewki 

Mieszanina wody z alkoholem jest stosowana do wyekstrahowania chemicznych substancji z ziół, a także działa jako konserwant przy produkowaniu bardziej skoncentrowanych ekstraktów. Można je przechowywać w spiżarni nawet dwa lata. Stosunek alkoholu do wody powinien wynosić od 25% przy garbnikach aż do 95% alkoholu przy żywicach i klejach roślinnych. Można używać ziół świeżych lub suszonych, drobno pokrojonych lub sproszkowanych. Umieszczamy je w dużym słoju i zalewamy roztworem wodno-alkoholowym. Najczęściej stosuje się jedną dawkę suszonych ziół na pięć dawek roztworu, natomiast świeże rośliny zalewa się w proporcji 1:2. Aby otrzymać 1 litr nalewki rumiankowej, należy wziąć 200 g suszonego ziela i zalać 1 litrem koniaku lub wódki, następnie szczelnie zamknąć i odstawić w zacienionym miejscu w celu zmacerowania, na przynajmniej dwa tygodnie. Codziennie wstrząsamy mieszanką w słoju. Potem cedzimy przez kilkakrotnie złożoną gazę (albo używamy prasy do winogron), wyciskając zioła przed wyrzuceniem (nadają się znakomicie na kompost) tak mocno, jak tylko to możliwe. Nalewkę przelewamy do butelki z ciemnego szkła i przechowujemy w chłodnym miejscu. 

Można także przyrządzić nalewkę przypominającą syrop, szczególnie odpowiednią dla dzieci, stosując pół na pół glicerol z wodą. Podajemy jedną łyżeczkę od herbaty trzy razy dziennie po posiłkach w przewlekłych schorzeniach, w ostrych przypadkach podwajamy dawkę. Dzieciom podajemy od 10 kropli do pół łyżeczki. Można rozcieńczać wodą lub sokiem owocowym.

Soki 

Soki wyciskane z wielu roślin są skoncentrowanym, łatwo przyswajalnym lekarstwem. Na przykład sok z kapusty stanowi doskonały środek w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy, nieżytów żołądka, zgagi i zapalenia okrężnicy. 

Świeże soki możemy robić za pomocą sokowirówki, wyciskarki wolnoobrotowej, lub miksując rośliny np. zioła z dodatkiem wody i wyciskając przez gazę.

Spryskiwacze do gardła 

Rozcieńczyć 1 łyżeczkę nalewki lub 5 kropli olejku (esencji) w 1/2 szklanki wody albo nalać pół filiżanki naparu lub wywaru. Napełnić spryskiwacz do gardła płynem i spryskiwać gardło co dwie godziny w ostrych infekcjach, a trzy razy dziennie przy przewlekłych stanach zapalnych gardła.

Płukanki do gardła 

Rozcieńczyć 1 łyżeczkę nalewki w 1/2 filiżanki wody albo nalać pół filiżanki naparu lub wywaru i płukać gardło co 2 godziny w ostrych infekcjach lub trzy razy dziennie w chorobach przewlekłych. 

Płukanki do ust 

Do połowy filiżanki wody wlewamy 1 łyżeczkę nalewki lub używamy pół filiżanki naparu/wywaru. Dokładnie płuczemy jamę ustną, po czym płyn wypluwamy. Powtarzamy czynność do zużycia całego lekarstwa. Stosujemy trzy razy dziennie.







Źródło: "Apteczka babuni" Anne McIntyre